INTERVIEW

Jak doszło do założenia Twojej firmy?
Już jako dziecko szyłam dla swoich lalek i pluszaków. Zamiłowanie do krawiectwa zostało mi przekazane w kołysce. Mój ojciec pracował w dziale rozwoju tkanin, a matka w sklepie z tkaninami. Już w NRD chciałem otworzyć swój własny zakład krawiecki. Jednak nie wolno było wykorzystywać powierzchni mieszkalnej do prowadzenia działalności gospodarczej, nie było też żadnych lokali, które można by na to przeznaczyć. Tak więc urządziłyśmy szwalnię w moim pokoju. Od tego wszystko się zaczęło. „Poczekalnia” znajdowała się na werandzie. Kilka lat po zjednoczeniu przeniosłem się do własnego sklepu. Przez długi czas byłem na Triebeler Straße, aż w końcu znalazłem lokalizację w cetrum miasta. Sklep przy Berliner Straße jest idealny dzięki swojemu parkingowi. Obecnie klienci chcieliby parkować bezpośrednio przed drzwiami.

Kiedy rozpoczęłaś swoją działalność?
1 kwietnia 1990 r. W przyszłym roku będzie moja 30. rocznica.

Skąd bierzesz tkaniny do szycia na miarę?
W większości przypadków moi klienci mają już swój materiał, ale częściej zaopatruję się w sklepie z tkaninami na Berliner Straße.
Często też dokonuję przeróbek. Skracam spodnie lub rękawy. Czasem coś trzeba zwęzić, wszyć nowy zamek błyskawiczny w kurtce zimowej. To się nie nudzi.

Czy masz stałych klientów?
Jest sporo stałych klientów, ale od czasu do czasu wpada ktoś też spontanicznie.

Co było największym wyzwaniem?
Szycie sukni dla Silke I, Królowej Róż w 1995 roku. Najtrudniej było pogodzić jej życzenia z oczekiwaniami miasta.

Zdecydowałaś się również oferować gotową odzież?
Tak, aby uatrakcyjnić sklep. W ten sposób sklep wygląda bardziej zachęcająco, a poza tym zawsze mogę zmienić wystrój. A także odwiedziny w hurtowniach są zawsze ekscytujące – jakie nowe wspaniałe rzeczy mają w ofercie. To ożywia sklep.

Czego byś sobie życzyła od Urzędu Miasta?
Ważne jest zasiedlenie większej liczby sprzedawców detalicznych. W mieście musi znów być więcej życia. Wolę mieć 10 sklepów odzieżowych więcej i konkurencję, niż puste sklepy i brak życia w centrum.

Dlaczego jesteś ciagle wierna Forstowi?
Kwestia wyprowadzki nigdy się nie pojawiła. Tutaj jest mój dom.